نظام سیاسی عربستان و وابستگی به غرب

نظام سیاسی عربستان و وابستگی به غرب

امروز در عربستان هر کسی به محل نزول اسلام نگاه می‌کند، نظام موروثی‌ای را مشاهده می‌کند که این نظام به دلیل توجه ویژه ملل مسلمان به حرمین شریفین اثرات سویی بر جهان اسلام دارد. حرف این ها این است که می‌گویند عبدالعزیز گفته اول پسرهایم بیایند روی کار و بعد از آنها نوه‌هایم؛ این حرف در دنیای امروز چقدر اعتبار دارد؟ آیا مردم عربستان به این حرف ارزش قائلند؟ چه کسی این حرف را این‌ قدر بزرگ و اصل قرار داده که از قانون اساسی و حتی از مفاهیم قرآنی هم - نعوذبالله-  بالاتر است؟ و تنها به صرف این که وی گفته باید اجرا شود!؟ این قدر جدیت در اجرای این گفته توسط کسانی انجام می‌گیرد که از نظام شاهی عربستان نفع می‌برند.

سعودی‌ها در دوره اول حکومتشان با وهابیت همراه شدند. محمدبن عبدالوهاب و ابن سعود با همدیگر این حکومت را پایه‌گذاری کردند؛ یک بال حکومت جدیدالتاسیس سعودی دینی و بال دیگرش سیاسی بود. ریشه تفکر وهابیت، حنبلی است. البته همه جای عربستان حنبلی‌ها حکومت نداشتند. حنبلی‌ها با کمک غیرمستقیم انگلستان توانستند بر همه جزیره‌العرب تسلط پیدا کنند.

با تجزیه سودان، عربستان الان پهناورترین کشور اسلامی است و بیش از دو میلیون کیلومتر مربع وسعت و حدود 28 میلیون جمعیت دارد که گفته می‌شود تا نه میلیون جمعیت عربستان مهاجرند که جزو این 28 میلیون حساب نمی‌کنند. الان نزدیک مکه و مدینه از اتباع برمه و اندونزی تا افغانستان هستند که ساکن شده‌اند و بسیاری از پاکستانی‌ها و هندی‌ها هستند که در آن جا کار می‌کنند. این جمعیت 28 میلیونی با کشوری وسیع‌ و ثروتی چندین برابر ایران، به سعودی‌ها فرصت‌های زیادی می دهد که به عنوان نمونه در بحث صادرات نفت توان صادراتی ایران در مقایسه با عربستان یک پنجم می‌باشد. البته ایران توان صادرات 5/3 میلیون بشکه در روز را دارد که به دلیل مصرف بالای داخلی از یک طرف و فشارهای خارجی بر خریداران نفت ایران از طرف دیگر، هم اکنون صادرات نفت ایران بشدت پایین آمده است.

درآمد گردشگری از طریق حجاج نیز سرمایه‌های هنگفتی را برای حکومت عربستان انباشته می‌کند. سالانه 4 میلیون حاجی به عربستان سفر می‌کنند و در آن جا هزینه می‌کنند. سواحل نیز منبع درآمدی می‌تواند باشد، چه در دریای سرخ برای صنعت توریسم و گردشگری و چه در خلیج فارس. این ظرفیت‌ها به عربستان - که در بین کشورهای اوپک دارنده بیشترین ذخایر نفت را عربستان بعد ایران و عراق دارند، لذا این امکان را می‌دهد که حتی اگر فلکه نفتش را به روی دنیای غرب ببندد، از نظر داخلی به  هیچ وجه به مشکل بر نخواهد خورد، آن هم با زندگی فقیرانه‌ای که آنها برای مردمشان فراهم کرده‌اند. حکومت  عربستان به این نکته مهم توجه دارد.

ملک عبدالعزیز زمان فوتش سی و دو فرزند پسر داشته است. از این 32 نفر کسانی که پس از عبدالعزیز حاکم شده‌اند همگی پسرهای وی بوده‌اند. بعد از عبدالعزیز ملک فیصل ، ملک خالد، ملک فهد و ملک عبدالله روی کار آمده و همه به جز یکی(ملک فهد)، تا زمان مرگشان پادشاه بودند. ملک فهد هم با این که هفت سال آخر عمرش از کار افتاده بود ولیکن به عنوان پادشاه مورد قبول بود. این، نکته خیلی مهمی است یعنی این فرد فقط یک سمبل بود و هیچ تصمیم گیری نداشت الان هم که ملک عبدالله فوت کرده همین را در نظر بگیرید، یعنی این طور نیست که ملک‌سلمان مرکز تصمیم‌گیری و تأیید برنامه‌ها باشد.