مهدی 16 ساله در چنگ دشمن و در اردوگاه رژیم بعث و در اوج جنگ تحمیلی با شجاعت و عزت از گفتگو با خبرنگار بی حجاب خودداری می کند و او را وادار می کند تا با حجاب در برابرش بنشیند و سئوالهایش را مطرح کند.
پرده اول: سال 1362- «مهدی طحانیان» رزمنده نوجوانی است که به اسارت دشمن بعثی درآمده و در یکی از اردوگاه های عراق وقتی خبرنگارِ فرانسوی و مترجمِ هندی اش که بی حجاب بوده قصد دارد با او صحبت کند، حاضر به گفتگو نمی شود و در حالیکه سرش را پایین انداخته می گوید: «تا حجابت را رعایت نکنی جوابت را نمی دهم.» خبرنگار مجبور می شود تا روسری بر سر کند تا بتواند با مهدی گفتگو کند. بماند که مهدی چه جواب های پخته و تکان دهنده ای به آن خبرنگار می دهد. چون در آن برهه اعزام چنین گروههای خبری به اردوگاههای عراق با این هدف صورت می گرفت که به دروغ اینطور القا کند که جمهوری اسلامی افراد کم سن و سال را به جبهه ها می فرستد!(مشاهده فیلم)
پرده دوم: سال1394- گروهی از نمایندگان پارلمان اروپا با تعدادی از مقامات کشورمان دیدار می کنند. در یکی از این دیدارها که هیات پارلمانی به دیدار علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی می رود یکی از نمایندگان زن با پوشش نامناسب و غیر دیپلماتیک حاضر می شود که باعث انتقادات و اعتراضات فراوانی در سطح رسانه ها و افکار عمومی می شود. عضو دیگر تیم هم آقایی است ��ه با پوشش کت و شلوار، کوله پشتی بر پشت دارد! اما آنطور که انتظار می رفت رئیس مجلس واکنشی نسبت به نوع پوشش و رفتار این نمایندگان که مخالف قوانین و آداب دیپلماتیک است نشان نمی دهد و با آنها دیدار می کند!
وقتی هم که موج اعتراضات نسبت به این قضیه آغاز می شود و رسانه ها از آن بعنوان؛ «زیر پا گذاشتن آداب دیپلماتیک»، «دهن کجی و بی توجهی کامل به قانون حجاب در ایران» و «ریشخند کردن ارزشهای انسانی و اسلامی» و... تعبیر می کنند، در مرحله اول عکاسی که تصویر این دیدار را منتشر کرده از حضور در برنامه های مجلس منع می شود و در ادامه برخی از نزدیکان رئیس مجلس تلاش می کنند تا همه تقصیرها را به گردن گروه تشریفات بیندازند و آنها را بخاطر عدم توجیه نماینده اروپایی مقصر جلوه بدهند و بگویند که نوع پوشش این نماینده شیطنت آمیز و عامدانه نبوده است.
در اینجا کاری با شیطنت یا ناآگاهی نماینده اروپایی و قصور تیم تشریفات مجلس و غیره نداریم. بلکه نکته مهم تر اینجاست که رئیس مجلس شورای اسلامی بعنوان مسئول قوه مقننه که یکی از مقامات ارشد جمهوری اسلامی محسوب می شود می توانست در همان جلسه به نوع پوشش و برخورد گروه پارلمانی واکنش نشان دهد. رئیس مجلس به عنوان شخص سوم نظام اسلامی در جایگاه بالایی که از سوی مردم به ودیعه گرفته است و دارای اختیارات قانونگذاری و نظارتی است، می توانست در برابر گروهی که رفتارشان منافی اصول دیپلماتیک و عرف بین الملل است، با یک برخورد قاطع از اصول و مبانی نظام اسلامی که در قانون اساسی متبلور است پاسداری کند.
چگونه است که مهدی 16 ساله در چنگ دشمن و در اردوگاه رژیم بعث و در اوج جنگ تحمیلی با شجاعت و عزت از گفتگو با خبرنگار بی حجاب خودداری می کند و او را وادار می کند تا با حجاب در برارش بنشیند و سئوالا هایش را مطرح کند، اما امروز مشاهده می شود که برخی مسئولان عالیرتبه ما در خاک جمهوری اسلامی ایران و یا بعضا در سفارت ایران در دیگر کشورها که آن هم جزو خاک کشورمان محسوب می شود در مواجهه با خبرنگار بی حجاب یا دیپلمات ها و سیاسیونی که به قوانین کشورمان احترام نمی گذارند، سکوت می کنند! ما را چه شده است که در پاسداری از قوانین کشورمان و حفظ حرمت خون های پاک شهیدان که استقلال و امنیت امروز ما مرهون آنهاست، کوتاهی می کنیم!
به یاد بیاوریم سفارش های امام راحلمان را که همواره تاکید می کردند روحیه انقلابی حفظ شود و از اصول و ارزش های انقلابی فاصله نگیریم؛ «شما برادرهای عزیز در هر جا که هستید و با هر شغلی که هستید، همان انقلاب اوّلی و شور انقلابی اوّلی را که داشتند حفظ کنید که امروز احتیاج به آن شور انقلابی از دیروز بیشتر است.»
